Week nummero 4

21 mei 2017 - Kaapstad, Zuid-Afrika

Hallo, lieve trouwe bloglezers en lezeressen!  Dit keer een blog over mijn gehele week, ik heb niet eerder de tijd gevonden om aan een blog te beginnen. In vele opzichten was deze week heel anders dan de andere weken…

Maandag, dinsdag en woensdag ben ik naar school geweest. Over de maandag heb ik niet veel bijzonders te melden.

Het gekke is hier wel, dat ik een mentor heb, die mij continu vraagt of ik een vriend heb, opzoek ben en hoe hij er dan uit moet zien. ELKE DAG, begint hij er weer over. Na een paar keer blijft het toch raar.. Diezelfde maandag ben ik bezig geweest met het afscheidscadeau voor de leraren op deze school. Ilona en ik zijn namelijk bezig geweest met een kunstwerk van hout te beschilderen. . Op onze school bleken ze alleen geen normale verfpotten te hebben (op mijn scholen in Nederland, hebben zij hier honderden van op voorraad). Hier maken zij de verf zelf door poeder te mengen met water, erg interessant! Op dinsdag heb ik de klas een uur ‘lesgegeven’. Ik had de hele klas de opdracht gegeven om een kaart te schrijven en een tekening te maken voor de kinderen in Nederland. Ik had de kinderen verschillende voorbeelden gegeven en ik gaf er een goede uitleg bij. De kinderen vonden het uitvoeren van deze opdracht erg lastig. De kinderen hadden tijdens deze opdracht namelijk alle vrijheid, ze mochten zelf bepalen wat zij wilde zeggen en opschrijven. Dit was voor veel kinderen te moeilijk. Sommige kinderen hadden zelfs moeite met de Afrikaanse/Engelse taal tijdens het schrijven van hun tekst. Zij kwamen naar mij toe voor de Afrikaanse woorden, terwijl ik daar nog altijd minder dan zij vanaf weet. Ik vond het best wel shockerend dat de kinderen hier niet zelf (creatief) kunnen nadenken. Dit heeft denk ik te maken met het feit dat alles hier volgens strenge regels moet gebeuren en dat er weinig ruimte is voor hun eigen ideeën. In graad 5 is de leerkracht dan ook vooral bezig met het aanleren van discipline en regels. Dit neemt veel tijd in beslag op een schooldag. De kinderen wordt ook niet vaak/ nooit om hun mening gevraagd. Als ik naar de kinderen kijk, hebben zij hier helemaal geen problemen mee. Zij vinden de structuur fijn en de manier waarop deze leerkracht deze ‘strenge’ regels aanbiedt is ook op een prettige manier. Het zijn volgens mij allemaal gelukkige kinderen die respect hebben voor zichzelf en voor elkaar. Ik denk eigenlijk dat zij het niet eens door hebben dat zij hier nooit hun mening kunnen laten horen, of dat zij niet creatief kunnen nadenken. Toch blijf ik het raar vinden om steeds van dit soort grote verschillen met het Nederlandse onderwijs te constateren. Ik heb de kinderen uit mijn klas trouwens groot fan gemaakt, van het reken-spel ’24 game’. De leerlingen gebruikten hier steeds mijn Ipad voor, maar omdat ik mijn Ipad weer mee terug neem naar Nederland, heb ik dit spel voor hun met kaartjes nagemaakt (heel professioneel natuurlijk). Dit ga ik geven in mijn laatste week op deze school!

Verder was deze week vanaf de woensdag een ware rollercoster. Na de stage zijn Ilona en ik naar het optreden van Justin Bieber in Capetown geweest. “True Beliebers”. De rit naar dit concert verliep alleen niet zo prettig. Lang verhaal kort, wij werden beroofd, en mijn creditcard was gone. In rep en roer alles geregeld met het thuisfront en de politie. De politie heeft er uiteindelijk nog voor gezorgd dat wij alsnog naar het concert konden gaan. Hier hebben wij het toch nog wel een beetje naar onze zin kunnen hebben. Het was een geweldig mooi concert, en wij waren dan ook eindelijk in het Cape-Town Stadion geweest! De volgende dag had ik eigenlijk naar stage gemoeten, maar omdat ik nog zo van slag was van de vorige avond bleef ik maar thuis, dit was ook wel handig omdat ik de volgende dag terug moest naar het centrum om een paar dingen te regelen bij het politiebureau en bij de banken. Het was een hele heftige avond en ondanks het feit dat wij ‘beroofd’ zijn, hebben wij deze avond ook zeker mensen ontmoet die alles voor ons overhadden en die wel te vertrouwen waren. Verdere informatie hierover, deel ik graag met jullie als ik thuis ben. De donderdag avond werden Julia, Noortje, Ilona en ik uitgenodigd bij het huisje van Silke en Amber om daar gezellig te komen eten. De dames hadden heerlijk gekookt en daarna zijn wij met zijn alle in de banken geploft om een chickflick te kijken. Vrijdag zijn Ilona, Silke, Amber en ik gaan kajakken. Met het doel om dolfijnen en andere zee-dieren te kunnen spotten. Helaas hadden wij na 2 zware uren peddelen, op één pinguïn, nog steeds geen dieren gezien. Ondanks het feit dat ik Nederland niet mee kan doen met de drakenbootrace, heb ik hier wel een beetje aan meekunnen doen, door vandaag wat kilometers te peddelen. Kapot van het kajakken zijn Ilona en ik daarna nog wél gezellig uiteten geweest bij een strandtentje om vervolgens naar een vuurshow te kijken op een mooi idyllisch strandje.

Tijdens onze aankomst in Zuid-Afrika hoorde wij al dat hier een ernstig tekort is aan water, ook al komt het regenseizoen er aan. Deze week ontvingen wij weer een brief, dat wij nog zuiniger aan moesten doen met het water. De waterdammen zijn nog maar voor 13% gevuld. Wij ontkomen niet meer aan het sparen en opvangen van water. Zondag (vandaag) zijn Ilona, Silke, Amber en ik naar Green Market Square geweest. Dit was een super gezellig Afrikaans marktje, en de eerste souvenirs zijn gekocht! Daarna hebben wij deelgenomen aan een tour door de Bo-Kaap. Dit is een wijk met allerlei gekleurde huisjes. Ontzettend leuk om mooie foto’s te maken, wij gaan hier binnenkort nog een keer naar terug, om dan bij één van de mensen uit deze wijk te gaan eten. Later in de middag stond het beklimmen van Lionshead op het programma. EN HET WAS OOK ECHT BEKLIMMEN. Het huilen stond mij toch nader dan het lachen. Serieus, iemand met mijn conditie raad ik dit echt af. Maar door de groepsdruk, moest ik wel naar boven en uiteindelijk heb ik mijzelf overwonnen. Ik ben helemaal tot de top naar boven geklommen en heb daar kunnen genieten van een geweldige zonsondergang.

Het probleem daarna was dat wij in het donker de berg nog af moesten. Erg gevaarlijk, wat ik zie amper iets in het donker en echt goede verlichting hadden wij niet bij ons. Beeld ons dan maar is even in op een berg waar je soms met metalen kettingen en trapjes naar beneden moet klauteren. Doodeng. Gelukkig ontmoette ik een aardige jonge man op de berg die mij tijdens de hele aftocht vergezelde met zijn zaklamp. Later bleek deze jongeman veel connecties te hebben in Capetown en hij gaat er dan ook voor zorgen dat Ilona en ik de komende week veel trips kunnen doen voor een goedkopere prijs. Misschien gaat het zwemmen met haaien toch nog lukken. Toen ik beneden bij de berg was, was ik zo blij dat ik het er levend vanaf had gebracht! Nu zit ik alleen wel met enorme spierpijn, deze blog te schrijven!

Verder wil ik jullie mededelen dat alle vakantiekaarten eindelijk zijn geschreven en dit weekend op de post zijn gegaan. Het versturen van een kaart kost hier wel een godsvermogen, dus jullie mogen erg dankbaar zijn als jullie een kaartje van mij hebben ontvangen! Let goed op jullie brievenbus….

Morgen gaat alweer de laatste stageweek in op Simon van der Stel. Ben benieuwd hoe deze week zal gaan verlopen.
Tot de volgende blog!

Liefs !

Bo kaap Boo kaap Bo kaap Lionshead Lionshead Bo kaap Bo kaap African market

Foto’s

2 Reacties

  1. Dinanda:
    21 mei 2017
    Pas maar op. Je wordt nog een echte bergwandelaar. Als je de smaak eenmaal te pakken hebt.............
  2. Miny van 't Ende:
    21 mei 2017
    Jeetje, Eva, wat een toestanden daar. En wij ons hier een beetje druk maken voor de a.s. familiedag! Nou, kat in 't bakkie, hoor! Vergeleken bij jouw problemen. Sterkte ermee en ik kijk uit naar je volgende verhaal. Groetjes ❤